سوالات فکری

​

​

۱. اول تیموتائوس ۴:۴ می‌گوید: «هر مخلوق خدا نیکوست و هیچ چیز را نباید رد کرد.» می‌توانید این را توضیح دهید؟

این متن از کتاب مقدس به غذاهایی اشاره دارد که خدا آفریده تا قومش با شکرگزاری (آیه ۳) از آنها پذیرایی کنند. این غذاها، غذاهای پاک ذکر شده در لاویان ۱۱ و تثنیه ۱۴ هستند. آیه ۴ روشن می‌کند که همه مخلوقات خدا نیکو هستند و نباید از آنها امتناع کرد، مشروط بر اینکه جزو آنهایی باشند که برای شکرگزاری آفریده شده‌اند (حیوانات پاک). آیه ۵ توضیح می‌دهد که چرا این حیوانات (یا غذاها) قابل قبول هستند: آنها توسط کلام خدا که می‌گوید آنها پاک هستند و با دعای برکت که قبل از غذا خوانده می‌شود، تقدیس می‌شوند. با این حال، لطفاً توجه داشته باشید که افرادی که سعی می‌کنند خود را با خوردن غذاهای ناپاک تقدیس کنند، در نهایت نابود خواهند شد (اشعیا ۶۶:۱۷).

۲. متی ۱۵:۱۱ می‌گوید: «انسان را نه آنچه به دهان می‌رود، بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید، نجس می‌کند.» چگونه این را توضیح می‌دهید؟

موضوع در متی ۱۵: ۱-۲۰ خوردن بدون شستن دست‌ها است (آیه ۲). تمرکز اینجا خوردن نیست، بلکه شستن است. کاتبان تعلیم می‌دادند که خوردن هر غذایی بدون شستشوی تشریفاتی خاص، خورنده را نجس می‌کند. عیسی گفت که این شستشوی‌های تشریفاتی بی‌معنی هستند. در آیه ۱۹، او برخی از بدی‌ها را فهرست کرد: قتل، زنا، دزدی و غیره. سپس نتیجه گرفت: اینها چیزهایی هستند که انسان را نجس می‌کنند، اما خوردن با دست‌های ناشسته انسان را نجس نمی‌کند (آیه ۲۰).

۳. اما آیا عیسی در رؤیای پطرس، همانطور که در اعمال رسولان ۱۰ ثبت شده است، همه حیوانات را پاک نکرد؟

خیر. موضوع این رؤیا حیوانات نیستند، بلکه انسان‌ها هستند. خدا این رؤیا را به پطرس داد تا به او نشان دهد که غیریهودیان، همانطور که یهودیان معتقد بودند، نجس نیستند. خدا به کرنلیوس، که یک غیریهودی بود، دستور داده بود که مردانی را برای ملاقات پطرس بفرستد. اما اگر خدا این رؤیا را به پطرس نشان نداده بود، از دیدن آنها امتناع می‌کرد، زیرا قانون یهود پذیرایی از غیریهودیان را ممنوع کرده بود (آیه ۲۸). اما وقتی بالاخره آن مردان رسیدند، پطرس از آنها استقبال کرد و توضیح داد که معمولاً چنین کاری نمی‌کرد و گفت: «خدا به من نشان داده است که نباید هیچ انسانی را حرام یا نجس بنامم» (آیه ۲۸). در فصل بعد (اعمال رسولان ۱۱)، اعضای کلیسا از پطرس به خاطر صحبت با این غیریهودیان انتقاد کردند. بنابراین پطرس کل داستان رؤیای خود و معنای آن را برای آنها تعریف کرد. و اعمال رسولان ۱۱:۱۸ می‌گوید: «وقتی این چیزها را شنیدند، ساکت شدند؛ و خدا را ستایش کردند و گفتند: «پس خدا به غیریهودیان نیز توبه حیات بخشیده است.»

​

۴. خدا گراز را برای چه چیزی آفرید، اگر برای خوردن نبود؟

او آن را برای همان هدفی ساخت که لاشخورها را برای تمیز کردن زباله‌ها آفرید. و گراز به طرز تحسین‌برانگیزی به این هدف خدمت می‌کند.

۵. رومیان ۱۴:۳، ۱۴، ۲۰ می‌گوید: کسی که می‌خورد، کسی را که نمی‌خورد، حقیر نشمارد. هیچ چیز به خودی خود نجس نیست. همه چیز در واقع پاک است. می‌توانید این را توضیح دهید؟

​

آیات ۳ تا ۶ افرادی را که چیزهای خاصی می‌خورند با کسانی که نمی‌خورند، مقایسه می‌کند. این متن نمی‌گوید که هیچ کدام درست است، بلکه توصیه می‌کند که هیچ کدام دیگری را قضاوت نکنند. در عوض، بگذارید خدا قاضی باشد

(آیات ۴، ۱۰-۱۲). آیات ۱۴ و ۲۰ به غذاهایی اشاره دارند که ابتدا به بت‌ها تقدیم می‌شدند و بنابراین، از نظر تشریفاتی نجس بودند، نه برای گوشت‌های پاک و نجس لاویان باب ۱۱. (اول قرنتیان ۸:۱، ۴، ۱۰، ۱۳ را بخوانید.) نکته بحث این است که هیچ غذایی صرفاً به این دلیل که ابتدا به بت‌ها تقدیم شده است، نجس یا ناپاک نیست، زیرا بت چیزی در جهان نیست (اول قرنتیان ۸:۴). اما اگر وجدان کسی او را به خاطر خوردن چنین غذایی آزار می‌دهد، باید آن را کنار بگذارد. یا حتی اگر صرفاً باعث رنجش شخص دیگری شود، باید از آن پرهیز کند.

۶. آیا کافی نیست که فقط خداوند را دوست داشته باشیم و نگران قوانین سلامتی خدا نباشیم؟
اما اگر واقعاً خداوند را دوست دارید، مشتاق اطاعت از قوانین سلامتی او خواهید بود زیرا این راهی است که او برای شما طراحی کرده است تا به سلامتی، شادی و پاکی مطلوب برسید. او خالق نجات ابدی برای همه کسانی شد که از او اطاعت می‌کنند (عبرانیان ۵:۹). عیسی گفت: اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگه دارید (یوحنا ۱۴:۱۵). وقتی واقعاً خداوند را دوست داریم، سعی نمی‌کنیم از قوانین سلامتی او (یا هر حکم دیگری) طفره برویم یا بهانه بیاوریم. این نگرش در واقع قلب واقعی را در سایر امور خدا آشکار می‌کند. نه هر کسی که به من بگوید "خداوندا، خداوندا" وارد پادشاهی آسمان می‌شود، بلکه کسی که اراده پدر من را در آسمان انجام دهد (متی ۷:۲۱).