
درس ۷:
روز گمشده تاریخ
آیا میدانستید که یک روز بسیار مهم در کتاب مقدس وجود دارد که تقریباً همه آن را فراموش کردهاند؟ جای تعجب است که تنها تعداد کمی از مردم از آن آگاه هستند، زیرا این روز یکی از مهمترین روزها در تمام تاریخ بشر است! این روز نه تنها روزی در گذشته است، بلکه برای ما در حال حاضر و آینده نیز معنا دارد. علاوه بر این، آنچه در این روز فراموش شده اتفاق میافتد میتواند تأثیر مثبتی بر زندگی شما داشته باشد. آیا میخواهید حقایق شگفتانگیز بیشتری در مورد این روز گمشده تاریخ بدانید؟ پس این راهنمای مطالعه را با دقت بخوانید.

۱. عیسی معمولاً در چه روزی عبادت میکرد؟
«و به ناصره، جایی که بزرگ شده بود، آمد و طبق عادت، در روز سبت به کنیسه رفت و برای تلاوت برخاست.» لوقا ۴:۱۶.
پاسخ: رسم عیسی عبادت در روز سبت بود.
۲. اما کدام روز از تاریخ گم شده است؟
روز هفتم، سبتِ خداوند، خدای توست (خروج ۲۰:۱۰).
وقتی سبت خیلی زود، در اولین روز هفته، تمام شد، آنها هنگام طلوع خورشید به مقبره آمدند (مرقس ۱۶:۱، ۲).
پاسخ: برای پاسخ به این سوال، کمی تحقیق لازم است. بسیاری معتقدند که سبت اولین روز هفته، یکشنبه است، اما کتاب مقدس در واقع میگوید که سبت روزی است که درست قبل از اولین روز هفته میآید. طبق کتاب مقدس، سبت هفتمین روز هفته، یعنی شنبه است.


۳. سبت از کجا آمده است؟
در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید. و در روز هفتم، خدا کار خود را که انجام داده بود، به پایان رساند و در روز هفتم از تمام کارهای خود که انجام داده بود، استراحت کرد. سپس خدا روز هفتم را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد (پیدایش ۱:۱؛ ۲:۲، ۳).
پاسخ: خدا در زمان خلقت، هنگامی که جهان را آفرید، سبت را قرار داد. او در روز سبت استراحت کرد و آن را مبارک و تقدیس کرد، یعنی آن را برای استفادهای مقدس کنار گذاشت.
۴. خداوند در ده فرمان درباره سبت چه میگوید؟
روز سبت را به یاد داشته باش تا آن را مقدس نگه داری. شش روز کار کن و تمام کارهایت را انجام بده، اما روز هفتم سبت خداوند خدای توست. در آن هیچ کاری نکن: تو، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه کنیزت، نه گاوت، نه غریبهات که درون دروازههای توست. زیرا در شش روز خداوند آسمانها و زمین، دریا و هر آنچه در آنهاست را آفرید و روز هفتم را آرام کرد. بنابراین خداوند روز سبت را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد (خروج ۲۰: ۸-۱۱).
سپس خداوند دو لوح سنگی را که با انگشت خدا نوشته شده بود به من داد (تثنیه ۹: ۱۰).
پاسخ: در چهارمین فرمان از ده فرمان، خداوند میگوید که ما باید روز هفتم سبت را به عنوان روز مقدس او رعایت کنیم. به نظر میرسد که خداوند میدانست که مردم مستعد فراموش کردن سبت او هستند، بنابراین این فرمان را با کلمه «به یاد داشته باشید» آغاز کرد.


۵. اما آیا ده فرمان تغییر نکردهاند؟
خروج ۲۰:۱ میگوید، خدا تمام این سخنان را گفت، [ده فرمان در آیات ۲ تا ۱۷ آمده است]. خدا گفت، عهد خود را نخواهم شکست و کلامی را که از دهانم صادر شده است تغییر نخواهم داد (مزمور ۸۹:۳۴). عیسی گفت، آسانتر است که آسمان و زمین از بین بروند تا اینکه یک نقطه از شریعت از بین برود (لوقا ۱۶:۱۷).
پاسخ: نه، در واقع! غیرممکن است که هیچ یک از قوانین اخلاقی خدا تغییر کند. هر ده فرمان هنوز هم لازمالاجرا هستند. همانطور که نه فرمان دیگر تغییر نکردهاند، فرمان چهارم نیز تغییر نکرده است.

۶. آیا رسولان روز هفتم را به عنوان روز سبت نگه میداشتند؟
سپس پولس، طبق عادت خود، نزد ایشان رفت و در سه روز سبت با ایشان از کتاب مقدس استدلال کرد (اعمال رسولان ۱۷:۲).
پولس و همراهانش در روز سبت به کنیسه رفتند و نشستند (اعمال رسولان ۱۳:۱۳، ۱۴).
در روز سبت از شهر به کنار رودخانه رفتیم، جایی که طبق معمول دعا خوانده میشد؛ و نشستیم و با زنانی که در آنجا جمع میشدند
صحبت کردیم (اعمال رسولان ۱۶:۱۳).
[پولس] هر روز سبت در کنیسه استدلال میکرد و یهودیان و یونانیان را متقاعد میکرد (اعمال رسولان ۱۸:۴).
پاسخ: بله. کتاب اعمال رسولان به روشنی بیان میکند که پولس و کلیسای اولیه سبت را رعایت میکردند.
۷. آیا غیریهودیان نیز در روز هفتم سبت عبادت میکردند؟
خدا فرمود: خوشا به حال کسی که از بیحرمتی روز سبت خودداری کند. همچنین فرزندان بیگانگانی که به خداوند میپیوندند، هر که از بیحرمتی روز سبت خودداری کند و به عهد من پایبند باشد، من آنها را به کوه مقدس خود خواهم آورد و در خانه عبادت خود شادمان خواهم ساخت، زیرا خانه من خانه عبادت برای همه ملتها نامیده خواهد شد (اشعیا ۵۶: ۲، ۶، ۷، تأکید اضافه شده).
رسولان این را تعلیم دادند: وقتی یهودیان از کنیسه بیرون رفتند، غیریهودیان التماس کردند که این سخنان در سبت بعدی به آنها موعظه شود. در سبت بعدی تقریباً تمام شهر برای شنیدن کلام خدا گرد آمدند (اعمال رسولان ۱۳: ۴۲، ۴۴، تأکید اضافه شده).
او هر روز سبت در کنیسه استدلال میکرد و یهودیان و یونانیان را متقاعد میساخت (اعمال رسولان ۱۸:۴، تأکید اضافه شده است).
پاسخ: رسولان در کلیسای اولیه نه تنها از فرمان سبت خدا اطاعت میکردند، بلکه به غیریهودیانِ ایمانآورده نیز تعلیم میدادند که در روز سبت عبادت کنند.

۸. اما آیا سبت به یکشنبه تغییر نکرد؟
پاسخ: خیر. هیچ اشارهای در هیچ کجای کتاب مقدس وجود ندارد که عیسی، پدرش یا حواریون در هیچ زمانی و تحت هیچ شرایطی، سبت روز مقدس هفتم را به روز دیگری تغییر داده باشند. در واقع، کتاب مقدس خلاف این را تعلیم میدهد. خودتان شواهد را در نظر بگیرید:
الف. خدا سبت را برکت داد.
«خداوند روز سبت را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد» (خروج ۲۰:۱۱).
«خدا روز هفتم را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد» (پیدایش ۲:۳).
ب. مسیح انتظار داشت که قومش در سال ۷۰ میلادی، زمانی که اورشلیم ویران شد، همچنان سبت را رعایت کنند.
عیسی با علم کامل به اینکه اورشلیم در سال ۷۰ میلادی توسط روم ویران خواهد شد، به پیروان خود در آن زمان هشدار داد و گفت: «دعا کنید که فرار شما در زمستان یا در روز سبت نباشد.» (متی ۲۴:۲۰، تأکید اضافه شده). عیسی روشن کرد که قومش حتی ۴۰ سال پس از رستاخیز او نیز سبت را رعایت خواهند کرد. ج. زنانی که برای تدهین بدن مرده مسیح آمدند، روز سبت را رعایت کردند. (مرقس ۱۵:۳۷، ۴۲) که اکنون جمعه خوب نامیده میشود.
عیسی در «روز قبل از سبت» (مرقس ۱۵:۳۷، ۴۲) که اغلب «جمعه خوب» نامیده میشود، درگذشت. زنان ادویهها و پمادهایی را برای تدهین بدن او آماده کردند، سپس «طبق فرمان در روز سبت استراحت کردند» (لوقا ۲۳:۵۶). تنها «هنگامی که سبت گذشته بود» (مرقس ۱۶:۱) زنان «در اولین روز هفته» (مرقس ۱۶:۲) آمدند تا کار غمانگیز خود را ادامه دهند. سپس آنها عیسی را «در اوایل روز اول هفته» (آیه ۹) یافتند که معمولاً «یکشنبه عید پاک» نامیده میشود. لطفاً توجه داشته باشید که سبت «مطابق فرمان» روز قبل از یکشنبه عید پاک بود که اکنون آن را شنبه مینامیم.
د. لوقا، نویسنده کتاب اعمال رسولان، به هیچ تغییری در روز عبادت اشاره نمیکند.
هیچ سابقه کتاب مقدسی از تغییر وجود ندارد. در کتاب اعمال رسولان، لوقا میگوید که انجیل خود (کتاب لوقا) را در مورد «تمام» آموزههای عیسی نوشته است (اعمال رسولان ۱: ۱-۳). اما او هرگز در مورد تغییر سبت چیزی ننوشته است.
همه در پادشاهی ابدی خدا، سبت را مقدس نگه خواهند داشت.
۹. برخی میگویند که روز سبت در زمین جدید خدا حفظ خواهد شد. آیا این درست است؟
زیرا خداوند میگوید: «همانطور که آسمانهای جدید و زمین جدیدی که خواهم ساخت در حضور من پایدار خواهند ماند، نسل شما و نام شما نیز پایدار خواهد ماند. و چنین خواهد شد که از یک ماه نو تا ماه نو دیگر و از یک سبت تا سبت دیگر، تمام بشر برای پرستش به حضور من خواهند آمد.» (اشعیا ۶۶:۲۲، ۲۳)
پاسخ: بله. کتاب مقدس میگوید که نجاتیافتگان در تمام اعصار، سبت را در زمین جدید حفظ خواهند کرد.


۱۰. اما آیا یکشنبه روز خداوند نیست؟
سبت را روز مقدس خداوند بنامید (اشعیا ۵۸:۱۳).
پسر انسان حتی مالک سبت نیز هست (متی ۱۲:۸).
پاسخ: کتاب مقدس در مکاشفه ۱:۱۰ از روز خداوند صحبت میکند، بنابراین خداوند روز خاصی دارد. اما هیچ آیهای از کتاب مقدس به یکشنبه به عنوان روز خداوند اشاره نمیکند. در عوض، کتاب مقدس به وضوح سبت روز هفتم را به عنوان روز خداوند معرفی میکند. تنها روزی که خداوند تا به حال مبارک خوانده و آن را از آن خود دانسته، سبت روز هفتم است.
۱۱. آیا نباید یکشنبه را به افتخار رستاخیز مسیح مقدس نگه داریم؟
آیا نمیدانید که همه ما که در مسیح عیسی تعمید یافتیم، در مرگ او تعمید یافتیم؟ پس ما از طریق تعمید در مرگ با او دفن شدیم، تا همانطور که مسیح به وسیله جلال پدر از مردگان برخاست، ما نیز در تازگی حیات گام برداریم. زیرا اگر ما در شباهت مرگ او متحد شدهایم، مطمئناً در شباهت رستاخیز او نیز خواهیم بود، زیرا این را میدانیم که انسانیت کهنه ما با او مصلوب شد، تا جسد گناه از بین برود و دیگر برده گناه نباشیم (رومیان ۶: ۳-۶).
پاسخ: خیر! کتاب مقدس هرگز پیشنهاد نمیکند که یکشنبه را به افتخار رستاخیز یا به هر دلیل دیگری مقدس نگه داریم. ما با اطاعت از احکام مستقیم او (یوحنا ۱۴: ۱۵) به مسیح احترام میگذاریم، نه با جایگزینی سنتهای ساخته دست بشر به جای شریعت ابدی او.


۱۲. خب، اگر نگه داشتن یکشنبه در کتاب مقدس نیست، ایده چه کسی بوده است؟
او قصد تغییر زمانها و شریعت را خواهد داشت (دانیال ۷:۲۵). شما با سنت خود، فرمان خدا را بیاثر کردهاید. و بیهوده مرا پرستش میکنند و احکام بشری را به عنوان اصول تعلیم میدهند (متی ۱۵:۶، ۹). کاهنان او شریعت مرا نقض کرده و مقدسات مرا بیحرمت کردهاند. انبیای او آنها را با ملات نپخته گچ کردهاند و گفتهاند: «خداوند خدا چنین میگوید»، در حالی که خداوند سخنی نگفته بود (حزقیال ۲۲:۲۶، ۲۸).
پاسخ: حدود ۳۰۰ سال پس از رستاخیز عیسی، تا حدودی به دلیل نفرت علیه یهودیان، مردان گمراه پیشنهاد کردند که روز مقدس عبادت خدا از شنبه به یکشنبه تغییر یابد. خدا پیشبینی کرد که این اتفاق خواهد افتاد و افتاد. این خطا به عنوان واقعیت به نسل بیخبر ما منتقل شد. با این حال، نگه داشتن یکشنبه یک سنت انسانی صرف است و قانون خدا را که دستور به نگه داشتن سبت میدهد، نقض میکند. فقط خدا میتواند یک روز را مقدس کند. خداوند روز سبت را برکت داد، و وقتی خدا برکت دهد، هیچ کس نمیتواند آن را لغو کند (اعداد ۲۳:۲۰).
۱۳. اما آیا دستکاری در شریعت خدا خطرناک نیست؟
چیزی به کلامی که به شما امر میکنم، اضافه نکنید و از آن کم نکنید تا احکام خداوند، خدای خود را که به شما امر میکنم، رعایت کنید (تثنیه ۴:۲). هر کلام خدا پاک است. چیزی به کلام او اضافه نکنید، مبادا شما را سرزنش کند و دروغگو شناخته شوید (امثال ۳۰:۵، ۶).
پاسخ: خداوند مردم را از تغییر شریعت خود، چه با حذف و چه با اضافه کردن، منع کرده است. دستکاری شریعت خدا یکی از خطرناکترین کارهایی است که یک شخص میتواند انجام دهد، زیرا شریعت خدا کامل است و برای محافظت از ما در برابر شر طراحی شده است.


۱۴. اصلاً چرا خدا سبت را قرار داد؟
الف. نشانه خلقت. روز سبت را به یاد داشته باشید تا آن را مقدس نگه دارید. زیرا خداوند در شش روز آسمان و زمین، دریا و هر آنچه در آنهاست را آفرید و روز هفتم را استراحت کرد. بنابراین خداوند روز سبت را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد (خروج 20: 8، 11).
ب. نشانه رستگاری و تقدیس.
«من نیز سبتهای خود را به ایشان دادم تا نشانهای بین ایشان و من باشد، تا بدانند که من خداوند هستم که ایشان را تقدیس میکنم» (حزقیال 20: 12).
پاسخ: خداوند سبت را به عنوان نشانهای دوگانه قرار داد: (1) نشانهای است که او جهان را در شش روز به معنای واقعی کلمه آفریده است، و (2) همچنین
نشانهای از قدرت عظیم خداوند برای رستگاری و تقدیس مردم است. این یک واکنش طبیعی برای مسیحیان است که روز هفتم سبت را به عنوان نشانه ارزشمند خلقت و رستگاری خدا دوست داشته باشند (خروج ۳۱:۱۳، ۱۶، ۱۷؛ حزقیال ۲۰:۲۰). پایمال کردن سبت خدا بسیار بیاحترامی است. در اشعیا ۵۸:۱۳، ۱۴، خدا میگوید همه کسانی که میخواهند برکت یابند باید از روز مقدس او دست بکشند.
۱۵. مقدس نگه داشتن روز سبت چقدر مهم است؟
گناه، بیقانونی [تخلف از قانون] است (اول یوحنا ۳:۴).
مزد گناه مرگ است (رومیان ۶:۲۳).
هر که تمام شریعت را رعایت کند، اما در یک مورد لغزش کند، مقصر همه چیز است (یعقوب ۲:۱۰).
مسیح نیز برای ما رنج کشید و الگویی برای ما گذاشت تا شما نیز از او پیروی کنید (اول پطرس ۲:۲۱).
او برای همه کسانی که از او اطاعت میکنند، نجات ابدی را به ارمغان آورد (عبرانیان ۵:۹).
پاسخ: این موضوع، مسئله مرگ و زندگی است. سبت توسط فرمان چهارم شریعت خدا محافظت و حفظ میشود. شکستن عمدی هر یک از ده فرمان، گناه است. مسیحیان با کمال میل از الگوی مسیح در حفظ سبت پیروی خواهند کرد.


۱۶. خدا چه احساسی نسبت به رهبران مذهبی دارد که سبت را نادیده میگیرند؟
«کاهنان او شریعت مرا زیر پا گذاشته و مقدسات مرا بیحرمت کردهاند. آنها بین مقدس و نامقدس تمایزی قائل نشدهاند... و چشمان خود را از سبتهای من پوشیدهاند، به طوری که من در میان آنها بیحرمت شدهام... بنابراین خشم خود را بر آنها ریختهام.» (حزقیال ۲۲:۲۶، ۳۱).
پاسخ: در حالی که برخی از رهبران مذهبی هستند که یکشنبه را مقدس نگه میدارند زیرا چیز بهتری نمیدانند، کسانی که عمداً این کار را میکنند، آنچه را که خدا مقدس نامیده است، بیحرمت میکنند. بسیاری از رهبران مذهبی با پنهان کردن چشمان خود از سبت واقعی خدا، دیگران را به بیحرمتی آن واداشته اند. میلیونها نفر در این مورد گمراه شدهاند. عیسی فریسیان را به خاطر تظاهر به عشق به خدا در حالی که یکی از ده فرمان را با سنت خود باطل میکردند، سرزنش کرد (مرقس ۷:۷-۱۳).
۱۷. آیا رعایت روز سبت واقعاً بر افراد تأثیر شخصی میگذارد؟
اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگه دارید (یوحن ۱۴:۱۵).
برای کسی که میداند باید نیکی کند و آن را انجام نمیدهد، برای او گناه است (یعقوب ۴:۱۷).
خوشا به حال کسانی که احکام او را انجام میدهند، تا حق درخت حیات را داشته باشند و بتوانند از دروازهها به شهر وارد شوند (مکاشفه ۲۲:۱۴).
او [عیسی] به آنها گفت: «سبت برای انسان ساخته شده است، نه انسان برای سبت» (مرقس ۲:۲۷).
پاسخ: بله! سبت هدیهای از جانب خداست که آن را برای شما به عنوان استراحتی از دنیا ساخته است! طبیعی است که افرادی که او را دوست دارند میخواهند احکام سبت او را نگه دارند. در واقع، عشق بدون حفظ احکام، در واقع اصلاً عشق نیست (اول یوحنا ۲:۴). این تصمیمی است که همه ما باید بگیریم و نمیتوانیم از آن اجتناب کنیم. خبر خوب این است که انتخاب نگه داشتن سبت، شما را عمیقاً برکت خواهد داد!
در روز سبت، میتوانید با خیال راحت - بدون احساس گناه! - فعالیتهای روزمره خود مانند کار و خرید را متوقف کنید و در عوض، وقت خود را با خالق جهان بگذرانید. پرستش خدا با دیگر مؤمنان، گذراندن وقت با خانواده، پیادهروی در طبیعت، خواندن مطالب معنوی و حتی عیادت و تشویق بیماران، همگی راههای خوبی برای مقدس نگه داشتن سبت هستند. پس از استرس شش روز کار، خداوند به شما هدیه سبت را داده است تا از زحمات خود استراحت کنید و روح خود را تغذیه کنید. میتوانید اعتماد کنید که او میداند چه چیزی برای شما بهتر است!


۱۸. آیا مایلید با مقدس نگه داشتن روز هفتم سبت، به خدا احترام بگذارید؟
پاسخ:
سوالات فکری
۱. اما آیا سبت فقط برای یهودیان نیست؟
خیر. عیسی گفت، سبت برای انسان مقرر شده است (مرقس ۲:۲۷). این سبت فقط برای یهودیان نیست، بلکه برای همه انسانها، مردان و زنان در همه جا است. ملت یهود تا ۲۵۰۰ سال پس از مقرر شدن سبت وجود نداشت.
۲. آیا اعمال رسولان ۲۰:۷-۱۲ گواه این نیست که شاگردان یکشنبه را به عنوان یک روز مقدس نگه میداشتند؟
طبق کتاب مقدس، هر روز از غروب آفتاب شروع میشود و در غروب آفتاب بعدی پایان مییابد (پیدایش ۱:۵، ۸، ۱۳، ۱۹، ۲۳، ۳۱؛ لاویان ۲۳:۳۲) و قسمت تاریک روز اول است. بنابراین سبت جمعه شب از غروب آفتاب شروع میشود و شنبه شب از غروب آفتاب پایان مییابد. این جلسه که در اعمال رسولان ۲۰ مورد بحث قرار گرفته است، در قسمت تاریک یکشنبه یا در آنچه اکنون شنبه شب مینامیم، برگزار شد. این جلسه شنبه شب بود و تا نیمه شب ادامه داشت. پولس در سفر خداحافظی بود و میدانست که دیگر این افراد را نخواهد دید (آیه ۲۵). جای تعجب نیست که او اینقدر طولانی موعظه کرد! (هیچ مراسم هفتگی منظمی تمام شب طول نمیکشید.) پولس آماده بود تا روز بعد آنجا را ترک کند (آیه ۷). شکستن نان در اینجا اهمیت خاصی ندارد، زیرا آنها روزانه نان را میشکستند (اعمال رسولان ۲:۴۶). در این متن هیچ اشارهای به مقدس بودن روز اول نشده است، و همچنین هیچ مدرکی مبنی بر تغییر روز سبت وجود ندارد. (ضمناً، این جلسه احتمالاً فقط به دلیل معجزه زنده کردن اوتیخوس پس از سقوط به مرگ ذکر شده است.) در حزقیال ۴۶:۱، خدا از یکشنبه به عنوان یکی از شش روز کاری یاد میکند.
۳. آیا اول قرنتیان ۱۶:۱،۲ از هدایای مدرسه یکشنبه صحبت نمیکند؟
خیر. در اینجا هیچ اشارهای به جلسه عبادت عمومی نشده است. پول باید به صورت خصوصی در خانه کنار گذاشته میشد. پولس این نامه را نوشت تا از کلیساهای آسیای صغیر بخواهد به برادران فقیر خود در اورشلیم کمک کنند (رومیان ۱۵:۲۶-۲۸). این مسیحیان همگی سبت را مقدس نگه میداشتند، بنابراین پولس پیشنهاد کرد که صبح یکشنبه، پس از پایان سبت، چیزی برای برادران نیازمند خود کنار بگذارند تا وقتی او میآید، در دسترس باشد. این کار باید به صورت خصوصی، به عبارت دیگر، در خانه انجام میشد. در اینجا هیچ اشارهای به یکشنبه به عنوان یک روز مقدس نشده است.
۴. اما آیا زمان از دست نرفته و روزهای هفته از زمان مسیح تغییر نکرده است؟
خیر. محققان و مورخان موافقند که اگرچه تقویم تغییر کرده است، اما چرخه هفت روزه هفتگی هرگز تغییر نکرده است. بنابراین، میتوانید مطمئن باشید که روز هفتم ما همان روز هفتمی است که عیسی مقدس نگه داشت!
۵. آیا یوحنا ۲۰:۱۹ گزارش شاگردان نیست که روز یکشنبه را به افتخار رستاخیز بنیان نهادند؟
خیر. شاگردان در این زمان باور نداشتند که رستاخیز رخ داده است. آنها از ترس یهودیان در آنجا جمع شده بودند. وقتی عیسی در میان آنها ظاهر شد، آنها را سرزنش کرد زیرا آنها کسانی را که پس از رستاخیز او را دیده بودند، باور نکردند (مرقس ۱۶:۱۴). هیچ دلالتی وجود ندارد که آنها یکشنبه را به عنوان یک روز مقدس بشمارند. فقط هشت متن در عهد جدید به روز اول هفته اشاره میکند و هیچ یک از آنها دلالت بر مقدس بودن آن ندارد.
۶. آیا کولسیان ۲:۱۴-۱۷ سبت روز هفتم را لغو نمیکند؟
به هیچ وجه. این فقط به سبتهای سالانه و تشریفاتی اشاره دارد که سایهای از چیزهای آینده بودند و نه به سبت روز هفتم. در اسرائیل باستان هفت روز مقدس یا جشنواره سالانه وجود داشت که سبت نیز نامیده میشدند (به لاویان ۲۳ مراجعه کنید). اینها علاوه بر سبتهای خداوند (لاویان ۲۳:۳۸) یا سبت روز هفتم بودند. اهمیت اصلی آنها در پیشگویی یا اشاره به صلیب بود و در صلیب به پایان میرسید. سبت روز هفتم خدا قبل از گناه آدم ایجاد شد و بنابراین نمیتوانست هیچ چیز در مورد رهایی از گناه را پیشگویی کند. به همین دلیل است که کولسیان ۲ سبتهایی را که سایه بودند، متمایز میکند و به طور خاص به آنها اشاره میکند.
۷. طبق رومیان ۱۴:۵، آیا روزی که ما نگه میداریم، موضوع نظر شخصی نیست؟
توجه کنید که کل فصل در مورد قضاوت یکدیگر (آیات ۴، ۱۰، ۱۳) در مورد چیزهای مشکوک است (آیه ۱). مسئله در اینجا بر سر سبت روز هفتم که بخشی از قانون اخلاقی است، نیست، بلکه بر سر سایر روزهای مذهبی است. مسیحیان یهودی، مسیحیان غیریهودی را به دلیل عدم رعایت آنها قضاوت میکردند. پولس به سادگی میگوید، یکدیگر را قضاوت نکنید. آن قانون تشریفاتی دیگر الزامآور نیست.



