
درس ۶:
نوشته شده روی سنگ!
در حالی که جرم و خشونت شهرها و خانههای ما را فرا گرفته است، آیا منطقی نیست که برای تأمین صلح و امنیت، همه ما باید از قوانین کشور اطاعت کنیم؟ خب، قرنها پیش، خداوند قانون خود را بر سنگ نوشت - و کتاب مقدس میگوید که ما هنوز هم باید آن را رعایت کنیم. نقض هر بخشی از قانون خدا همیشه عواقب منفی به همراه دارد. اما مهمتر از همه، رعایت تمام قوانین خدا، صلح و امنیت ما را تضمین میکند. از آنجایی که چیزهای زیادی در معرض خطر است، آیا ارزش ندارد که چند دقیقه وقت بگذارید و به طور جدی جایگاه ده فرمان خدا را در زندگی خود بررسی کنید؟
۱. آیا واقعاً خدا ده فرمان را خودش نوشت؟
او دو لوح شهادت به موسی داد، لوحهای سنگی، که با انگشت خدا نوشته شده بودند. حال، لوحها ساختهی دست خدا بودند و نوشته، نوشتهی خدا بود که بر لوحها حک شده بود (خروج ۳۱:۱۸؛ ۳۲:۱۶).
پاسخ: بله! خدای آسمان ده فرمان را با انگشت خود بر لوحهای سنگی نوشت.


۲. تعریف خدا از گناه چیست؟
گناه، بیقانونی است» (اول یوحنا ۳:۴).
پاسخ: گناه، شکستن قانون ده فرمان خداست. قانون خدا کامل است (مزمور ۱۹:۷) و اصول آن هر گناه قابل تصوری را در بر میگیرد. احکام، تمام [وظیفه انسان] را در بر میگیرد (جامعه ۱۲:۱۳). هیچ چیز از قلم نیفتاده است.
۳. چرا خدا ده فرمان را به ما داد؟
خوشا به حال کسی که شریعت را رعایت میکند (امثال ۲۹:۱۸).
فرمانهای مرا نگه دارید؛ زیرا طول عمر و عمر طولانی و آرامش را برای شما خواهند افزود (امثال ۳:۱، ۲).
پاسخ:
الف: به عنوان راهنمایی برای زندگی شاد و پربار.
خداوند ما را آفریده است تا شادی، آرامش، عمر طولانی، رضایت، موفقیت و تمام نعمتهای بزرگ دیگری را که قلبهای ما مشتاق آن است، تجربه کنیم. شریعت خدا نقشه راهی است که مسیرهای درست برای یافتن این شادی واقعی و والا را نشان میدهد. «از شریعت شناخت گناه است» (رومیان ۳:۲۰). «من گناه را جز از طریق شریعت نمیشناختم. زیرا طمع را نمیشناختم اگر شریعت نمیگفت: «طمع مکن» (رومیان ۷:۷).
«از شریعت شناخت گناه است.» رومیان ۳:۲۰. «من گناه را نمیشناختم، مگر از راه شریعت، زیرا شهوت را نمیشناختم، مگر اینکه شریعت گفته بود: طمع مکن.» رومیان ۷:۷.
پاسخ ب:
برای نشان دادن تفاوت بین درست و غلط. شریعت خدا مانند آینه است (یعقوب ۱:۲۳-۲۵). این شریعت، همانطور که آینه، کثیفی روی صورت ما را نشان میدهد، به خطاکاری در زندگی ما اشاره میکند. تنها راه ممکن برای اینکه بدانیم گناه میکنیم، بررسی دقیق زندگی خود با آینه شریعت خداست. آرامش برای جهانی آشفته را میتوان در ده فرمان خدا یافت. این به ما میگوید که مرز را کجا بکشیم!
«خداوند به ما فرمان داد که همه این فرامین [احکام] را رعایت کنیم... برای خیر ما همیشه» (تثنیه ۶:۲۴). «مرا محکم بگیر تا در امان باشم و پیوسته فرایض تو را به جا آورم. تو همه کسانی را که از فرایض تو گمراه میشوند، طرد میکنی.» (مزمور ۱۱۹:۱۱۷، ۱۱۸).
پاسخ ج:
برای محافظت از ما در برابر خطر و فاجعه. قانون خدا مانند قفس محکمی در باغ وحش است که ما را از حیوانات وحشی و مخرب محافظت میکند. ما را از دروغ، قتل، بتپرستی، دزدی و بسیاری از شرارتهای دیگر که زندگی، صلح و شادی را نابود میکنند، محافظت میکند. همه قوانین خوب محافظت میکنند و قانون خدا نیز از این قاعده مستثنی نیست.
«از این میدانیم که او را میشناسیم، اگر احکام او را نگه داریم» (اول یوحنا ۲:۳).
پاسخ د:
به ما کمک میکند تا خدا را بشناسیم.
نکته ویژه: اصول ابدی در قانون خدا توسط خدایی که ما را آفریده است، در اعماق وجود هر فرد نوشته شده است. این نوشته ممکن است کم رنگ و محو باشد، اما هنوز وجود دارد. ما آفریده شدهایم تا در هماهنگی با آنها زندگی کنیم. وقتی آنها را نادیده میگیریم، نتیجه همیشه تنش، ناآرامی و تراژدی است - همانطور که نادیده گرفتن قوانین رانندگی ایمن میتواند منجر به آسیب جدی یا مرگ شود.
۴. چرا شریعت خدا برای شما شخصاً بسیار مهم است؟
مانند کسانی سخن بگویید و عمل کنید که به موجب شریعت آزادی داوری خواهند شد (یعقوب ۲:۱۲).
پاسخ: زیرا شریعت ده فرمان معیاری است که خداوند مردم را در داوری آسمانی با آن میآزماید.

۵. آیا شریعت خدا (ده فرمان) میتواند تغییر کند یا منسوخ شود؟
آسانتر است که آسمان و زمین از بین بروند تا اینکه یک نقطه از شریعت ساقط شود (لوقا ۱۶:۱۷).
عهد خود را نخواهم شکست و کلامی را که از لبانم صادر شده است تغییر نخواهم داد (مزمور ۸۹:۳۴).
تمام احکام [فرمانهای] او ثابت هستند. آنها تا ابد پابرجا هستند (مزمور ۱۱۱:۷، ۸).
پاسخ: خیر. کتاب مقدس به روشنی میگوید که شریعت خدا قابل تغییر نیست. احکام، اصول آشکار شدهی شخصیت مقدس خدا هستند و پایه و اساس پادشاهی او میباشند. تا زمانی که خدا وجود دارد، آنها صادق خواهند بود.
این نمودار به ما نشان میدهد که خدا و شریعت او دقیقاً همان ویژگیها را دارند و آشکار میکند که شریعت ده فرمان در واقع شخصیت خدا به صورت مکتوب است - نوشته شده تا ما بتوانیم خدا را بهتر درک کنیم. تغییر شریعت خدا به همان اندازه ممکن است که خدا را از آسمان بیرون بکشیم و او را تغییر دهیم. عیسی به ما نشان داد که شریعت - یعنی الگوی زندگی مقدس - وقتی به شکل انسانی بیان میشود، چگونه است. شخصیت خدا نمیتواند تغییر کند؛ بنابراین، قانون او نیز نمیتواند تغییر کند.


۶. آیا عیسی در زمانی که اینجا بر روی زمین بود، شریعت خدا را لغو کرد؟
فکر نکنید که من آمدهام تا شریعت را باطل کنم. من نیامدهام تا باطل کنم، بلکه آمدهام تا آن را کامل کنم. تا آسمان و زمین از بین نرود، هیچ نقطه یا نقطهای از شریعت هرگز از بین نخواهد رفت تا همه آن کامل شود (متی ۵:۱۷، ۱۸).
پاسخ: خیر، در واقع! عیسی به طور خاص تأکید کرد که او نیامده است تا شریعت را باطل کند، بلکه آمده است تا آن را کامل (یا حفظ) کند. عیسی به جای لغو شریعت، آن را بزرگ کرد (اشعیا ۴۲:۲۱) و آن را به عنوان راهنمای کامل برای زندگی مقدس معرفی کرد. به عنوان مثال، عیسی اشاره کرد که قتل مکن، خشم بیدلیل را محکوم میکند (متی ۵:۲۱، ۲۲) و نفرت را (اول یوحنا ۳:۱۵) و شهوت را نوعی زنا میداند (متی ۵:۲۷، ۲۸). او گفت: اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگه دارید (یوحنا ۱۴:۱۵).
۷. آیا افرادی که آگاهانه به شکستن فرامین خدا ادامه میدهند، نجات خواهند یافت؟
مزد گناه مرگ است (رومیان ۶:۲۳).
او گناهکاران را نابود خواهد کرد (اشعیا ۱۳:۹).
هر که تمام شریعت را رعایت کند، اما در یک نکته لغزش کند، گناهکار همه چیز است (یعقوب ۲:۱۰).
پاسخ: شریعت ده فرمان ما را به سوی زندگی مقدس هدایت میکند. اگر حتی یکی از احکام را نادیده بگیریم، بخش اساسی از طرح الهی را نادیده میگیریم. اگر فقط یک حلقه از یک زنجیر پاره شود، تمام هدف آن از بین میرود. کتاب مقدس میگوید وقتی آگاهانه فرمان خدا را میشکنیم، گناه میکنیم (یعقوب ۴:۱۷) زیرا از خواست او برای خود سرپیچی کردهایم. فقط کسانی که خواست او را انجام میدهند میتوانند وارد پادشاهی آسمان شوند. البته، خدا هر کسی را که واقعاً توبه کند و قدرت مسیح را برای تغییر خود بپذیرد، خواهد بخشید.
پاسخ: خیر، در واقع! عیسی به طور خاص تأکید کرد که او نیامده است تا شریعت را نابود کند، بلکه آمده است تا آن را به انجام برساند (یا حفظ کند). عیسی به جای لغو شریعت، آن را (اشعیا ۴۲:۲۱) به عنوان راهنمای کامل برای زندگی مقدس، بزرگ کرد. به عنوان مثال، عیسی اشاره کرد که قتل مکن، خشم بیدلیل (متی ۵:۲۱، ۲۲) و نفرت (اول یوحنا ۳:۱۵) را محکوم میکند، و شهوت نوعی زنا است (متی ۵:۲۷، ۲۸). او گفت: اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگه دارید (یوحنا ۱۴:۱۵).


. آیا کسی میتواند با رعایت شریعت نجات یابد؟
«از اعمال شریعت هیچ بشری در حضور او عادل شمرده نخواهد شد» (رومیان ۳:۲۰).
«به فیض نجات یافتهاید، از طریق ایمان، و این از خودتان نیست؛ بلکه موهبت خداست، نه از اعمال، تا هیچکس فخر نکند.» (افسسیان ۲:۸، ۹).
پاسخ: خیر! پاسخ بسیار واضح است که نمیتوان آن را نادیده گرفت. هیچکس نمیتواند با رعایت شریعت نجات یابد. نجات تنها از طریق فیض، به عنوان هدیهای رایگان از جانب عیسی مسیح، حاصل میشود و ما این هدیه را از طریق ایمان دریافت میکنیم، نه از طریق اعمالمان. شریعت مانند آینهای عمل میکند که گناه را در زندگی ما نشان میدهد. همانطور که آینه میتواند کثیفی روی صورت شما را نشان دهد اما نمیتواند صورت شما را تمیز کند، پاکسازی و بخشش از آن گناه نیز تنها از طریق مسیح حاصل میشود.
۹. پس چرا شریعت برای بهبود شخصیت یک مسیحی ضروری است؟
از خدا بترسید و احکام او را نگه دارید، زیرا این تمام [وظیفه کامل] انسان است (جامعه ۱۲:۱۳).
از شریعت، شناخت گناه است (رومیان ۳:۲۰).
پاسخ: از آنجا که الگوی کامل یا کل وظیفه برای زندگی مسیحی در شریعت خدا نهفته است. مانند کودک شش ساله ای که خط کش خود را ساخت، خود را اندازه گرفت و به مادرش گفت که قدش ۱۲ فوت است، معیارهای سنجش ما هرگز ایمن نیستند. ما نمیتوانیم بدانیم که آیا گناهکار هستیم یا نه، مگر اینکه با دقت به معیار کامل شریعت خدا نگاه کنیم. بسیاری فکر میکنند که انجام کارهای نیک، نجات آنها را تضمین میکند، حتی اگر از رعایت شریعت چشمپوشی کنند (متی ۷:۲۱-۲۳). از این رو، آنها فکر میکنند که عادل و نجات یافتهاند، در حالی که در واقع، گناهکار و گمراه هستند. با این کار میدانیم که اگر احکام او را نگه داریم، او را میشناسیم (اول یوحنا ۲:۳).


۱۰. چه چیزی یک مسیحیِ واقعاً تغییر کیش داده را قادر میسازد تا از الگوی شریعت خدا پیروی کند؟
«احکام خود را در ذهن ایشان خواهم نهاد و بر دل ایشان خواهم نوشت» (عبرانیان ۸:۱۰).
«من به وسیله مسیح میتوانم همه کارها را انجام دهم» (فیلیپیان ۴:۱۳).
«خدا با فرستادن پسر خود... تا خواستههای عادلانه شریعت در ما به انجام رسد» (رومیان ۸:۳، ۴)
پاسخ: مسیح نه تنها گناهکاران توبهکار را میبخشد، بلکه تصویر خدا را نیز در آنها بازمیگرداند. او آنها را از طریق قدرت حضور ساکن خود با شریعت خود هماهنگ میکند. «تو نباید» به یک وعده مثبت تبدیل شود که مسیحی دزدی نکند، دروغ نگوید، قتل نکند و غیره، زیرا عیسی در ما زندگی میکند و کنترل امور را در دست دارد. خدا شریعت اخلاقی خود را تغییر نخواهد داد، اما او از طریق عیسی ترتیبی داد تا گناهکار را تغییر دهد تا ما بتوانیم مطابق آن شریعت عمل کنیم.
۱۱. اما آیا یک مسیحی که ایمان دارد و تحت فیض زندگی میکند، از رعایت شریعت آزاد نیست؟
گناه [نقض قانون خدا، اول یوحنا ۳:۴] بر شما تسلط نخواهد داشت، زیرا شما زیر شریعت نیستید، بلکه زیر فیض هستید. پس چه؟ آیا ما گناه میکنیم [قانون را میشکنیم] چون زیر شریعت نیستیم، بلکه زیر فیض هستیم؟
قطعاً نه! (رومیان ۶:۱۴، ۱۵).
آیا پس ما از طریق ایمان، قانون را باطل میکنیم؟ قطعاً نه! بلکه ما قانون را برقرار میکنیم (رومیان ۳:۳۱).
پاسخ: خیر! کتاب مقدس کاملاً برعکس این را تعلیم میدهد. فیض مانند عفو فرماندار برای یک زندانی است. او را میبخشد، اما به او آزادی شکستن قانون دیگری را نمیدهد. فرد بخشیده شده، که تحت فیض زندگی میکند، در واقع میخواهد قانون خدا را در قدردانی از نجات خود حفظ کند. کسی که از حفظ قانون خدا امتناع میکند و میگوید که تحت فیض زندگی میکند، سخت در اشتباه است.

۱۲. آیا ده فرمان خدا در عهد جدید نیز تأیید شده است؟
پاسخ: بله - و کاملاً واضح است که همینطور است. به موارد زیر با دقت نگاه کنید.
قانون خدا در عهد جدید.
۱. «خداوند، خدای خود را پرستش کنید و فقط او را خدمت کنید» (متی ۴:۱۰).
۲. «ای فرزندان، از بتها دوری کنید» (اول یوحنا ۵:۲۱). «از آنجا که ما فرزندان خدا هستیم، نباید فکر کنیم که ذات الهی مانند طلا یا نقره یا سنگ است، چیزی که با هنر و تدبیر بشر شکل گرفته باشد» (اعمال رسولان ۱۷:۲۹).
۳. «تا نام خدا و تعلیم او کفر گفته نشود» (اول تیموتائوس ۶:۱).
۴. «او در جایی از روز هفتم اینگونه گفته است: «و خدا در روز هفتم از همه کارهای خود آرام گرفت.» بنابراین، برای قوم خدا، آرامشی ["نگهداری سبت"، حاشیه] باقی میماند. زیرا هر که به آرامش او وارد شده است، خود نیز از اعمال خود باز ایستاده است، همانطور که خدا از اعمال خود باز ایستاده است" (عبرانیان ۴:۴، ۹، ۱۰).
۵. "پدر و مادر خود را گرامی بدار" (متی ۱۹:۱۹).
۶. "قتل مکن" (رومیان ۱۳:۹).
۷. "زنا مکن" (متی ۱۹:۱۸).
۸. "دزدی مکن" (رومیان ۱۳:۹).
۹. "شهادت دروغ مده" (رومیان ۱۳:۹).
۱۰. "طمع مکن" (رومیان ۷:۷).
شریعت خدا در عهد عتیق.
۱. "تو خدایان دیگری غیر از من نخواهی داشت" (خروج ۲۰:۳). ۲. «برای خود هیچ تمثال تراشیده شدهای نساز، چه از آنچه در آسمان بالا است، چه از آنچه در زمین پایین است، چه از آنچه در آب زیر زمین است. در برابر آنها سجده مکن و آنها را عبادت مکن. زیرا من، خداوند، خدای تو، خدای حسودی هستم که گناه پدران را از فرزندان تا نسل سوم و چهارم از کسانی که از من متنفرند، مجازات میکنم، اما به هزاران نفر، به کسانی که مرا دوست دارند و احکام مرا حفظ میکنند، رحمت میکنم.» (خروج ۲۰:۴-۶)
۳. «نام خداوند، خدای خود را بیهوده به زبان نیاور، زیرا خداوند کسی را که نام او را بیهوده به زبان آورد، بیگناه نخواهد شمرد.» (خروج ۲۰:۷) ۴. «روز سبت را به یاد داشته باش تا آن را مقدس بداری. شش روز کار کن و تمام کارهایت را انجام بده، اما روز هفتم، سبت خداوند خدای توست. در آن هیچ کاری نکن: تو، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه کنیزت، نه گاوت، نه غریبهات که درون دروازههای توست. زیرا خداوند در شش روز آسمان و زمین، دریا و هر آنچه در آنهاست را آفرید و روز هفتم را آرام کرد. از این رو خداوند روز سبت را مبارک خواند و آن را تقدیس کرد.» (خروج ۲۰:۸-۱۱).
۵. «پدر و مادرت را گرامی بدار تا روزهایت در سرزمینی که خداوند خدای تو به تو میدهد، طولانی شود.» (خروج ۲۰:۱۲).
۶. «قتل مکن» (خروج ۲۰:۱۳).
۷. «زنا مکن» (خروج ۲۰:۱۴). ۸. «دزدی مکن» (خروج ۲۰:۱۵).
۹. «علیه همسایهات شهادت دروغ مده» (خروج ۲۰:۱۶).
۱۰. «به خانه همسایهات طمع مکن؛ به زن همسایهات، غلامش، کنیزش، گاوش، الاغش، و هیچ چیز دیگری که از آن همسایهات باشد، طمع مکن» (خروج ۲۰:۱۷).

۱۳. آیا شریعت خدا و شریعت موسی یکی هستند؟
پاسخ: خیر، آنها یکسان نیستند. تضادهای زیر را مطالعه کنید:
شریعت موسی شامل قانون موقت و تشریفاتی عهد عتیق بود. این قانون، کهانت، قربانیها، آیینها، هدایای گوشتی و نوشیدنی و غیره را تنظیم میکرد که همگی پیشگویی صلیب بودند. این قانون تا زمان آمدن نسل اضافه میشد و آن نسل مسیح بود (غلاطیان ۳:۱۶، ۱۹). آیین و مراسم شریعت موسی به قربانی مسیح اشاره داشت. هنگامی که او درگذشت، این قانون به پایان رسید، اما ده فرمان (شریعت خدا) برای همیشه پابرجاست (مزمور ۱۱۱:۸). اینکه دو قانون وجود دارد در دانیال ۹:۱۰، ۱۱ روشن شده است.
توجه: قانون خدا حداقل تا زمانی که گناه وجود داشته است، وجود داشته است. کتاب مقدس میگوید: "جایی که قانونی نیست، تخلف [گناه] هم نیست" (رومیان ۴:۱۵). بنابراین قانون ده فرمان خدا از ابتدا وجود داشته است. انسانها آن قانون را شکستند (گناه کردند - اول یوحنا ۳:۴). به دلیل گناه (یا شکستن قانون خدا)، قانون موسی داده شد (یا «اضافه شد» - غلاطیان ۳:۱۶، ۱۹) تا زمانی که مسیح بیاید و بمیرد. دو قانون جداگانه در این میان دخیل هستند: قانون خدا و قانون موسی.
۱۴. شیطان چه احساسی نسبت به افرادی دارد که زندگی خود را بر اساس ده فرمان خدا تنظیم میکنند؟
«اژدها [شیطان] از زن [کلیسای حقیقی] خشمگین شد و رفت تا با بقیه فرزندان او که احکام خدا را حفظ میکنند، جنگ کند» (مکاشفه ۱۲:۱۷).
«این است صبر مقدسین؛ اینانند کسانی که احکام خدا را حفظ میکنند» (مکاشفه ۱۴:۱۲).
پاسخ: شیطان از کسانی که شریعت خدا را حفظ میکنند متنفر است زیرا شریعت الگویی برای زندگی درست است، بنابراین جای تعجب نیست که او به شدت با همه کسانی که شریعت خدا را حفظ میکنند، مخالفت میکند. او در جنگ خود علیه معیار مقدس خدا، تا آنجا پیش میرود که از رهبران مذهبی برای انکار ده فرمان استفاده میکند و در عین حال سنتهای بشری را حفظ میکند. جای تعجب نیست که عیسی گفت: «چرا شما نیز به دلیل سنت خود از فرمان خدا سرپیچی میکنید؟ ... بیهوده مرا میپرستند، زیرا احکام بشری را به عنوان آموزهها تعلیم میدهند» (متی ۱۵:۳، ۹). و داوود گفت: «ای خداوند، وقت آن رسیده که تو عمل کنی، زیرا شریعت تو را باطل دانستهاند.» (مزمور ۱۱۹:۱۲۶) مسیحیان باید بیدار شوند و شریعت خدا را به جایگاه شایستهاش در قلب و زندگی خود بازگردانند.


۱۵. آیا معتقدید که برای یک مسیحی اطاعت از ده فرمان ضروری است؟
پاسخ:
سوالات فکری
۱. آیا کتاب مقدس نمیگوید که شریعت ناقص بود (یا هست)؟
خیر. کتاب مقدس میگوید که مردم ناقص بودند. خدا «در آنها نقص» یافت (عبرانیان ۸:۸). و در رومیان ۸:۳ کتاب مقدس میگوید که شریعت «به واسطه جسم ضعیف بود». همیشه داستان همین است. شریعت کامل است، اما مردم ناقص یا ضعیف هستند. بنابراین خدا میخواست پسرش در میان قومش زندگی کند «تا احکام عادلانه شریعت در ما به انجام رسد» (رومیان ۸:۴) از طریق مسیح ساکن در ما.
۲. وقتی غلاطیان ۳:۱۳ میگوید که ما از لعنت شریعت رهایی یافتهایم، منظور چیست؟
لعنت شریعت مرگ است (رومیان ۶:۲۳). مسیح «مرگ را برای همه» چشید (عبرانیان ۲:۹). بنابراین او همه را از لعنت شریعت (مرگ) رهایی بخشید و به جای آن حیات جاودان را فراهم کرد.
۳. آیا کولسیان ۲:۱۴-۱۷ و افسسیان ۲:۱۵ تعلیم نمیدهند که شریعت خدا با صلیب پایان یافت؟
خیر. این متون هر دو به شریعتی اشاره دارند که شامل «احکام» یا شریعت موسی است که شریعتی تشریفاتی بود و بر سیستم قربانی و کاهنی حاکم بود. تمام این مراسم و آیین، صلیب را از پیش نشان میداد و با مرگ مسیح، همانطور که خدا اراده کرده بود، پایان یافت. شریعت موسی تا زمان «نسل» اضافه شد و «نسل... مسیح است» (غلاطیان ۳:۱۶، ۱۹). شریعت خدا نمیتوانست در اینجا دخیل باشد، زیرا پولس سالها پس از صلیب از آن به عنوان مقدس، عادلانه و نیکو یاد کرد (رومیان ۷:۷، ۱۲).
۴. کتاب مقدس میگوید: «محبت، تحقق شریعت است» (رومیان ۱۳:۱۰). متی ۲۲:۳۷-۴۰ به ما دستور میدهد که خدا و همسایگان خود را دوست داشته باشیم و با این کلمات پایان مییابد: «تمام شریعت و نوشتههای پیامبران بر این دو فرمان استوار است.» آیا این فرمانها جایگزین ده فرمان میشوند؟
خیر. ده فرمان از این دو فرمان مانند ده انگشت ما از دو دستمان آویزان هستند. آنها جداییناپذیرند. عشق به خدا، رعایت چهار فرمان اول (که مربوط به خداست) را لذتبخش میکند و عشق به همسایه، رعایت شش فرمان آخر (که مربوط به همسایه ماست) را شادیبخش میسازد. عشق با از بین بردن زحمت اطاعت محض و لذتبخش کردن رعایت شریعت، شریعت را کامل میکند (مزمور ۴۰:۸). وقتی واقعاً کسی را دوست داریم، احترام به درخواستهای او شادیبخش میشود. عیسی گفت: «اگر مرا دوست دارید، احکام مرا نگه دارید» (یوحنا ۱۴:۱۵). غیرممکن است که خداوند را دوست داشته باشیم و احکام او را نگه نداریم، زیرا کتاب مقدس میگوید: «این است محبت خدا که احکام او را نگه داریم. و احکام او باری سنگین نیست» (اول یوحنا ۵:۳). «کسی که میگوید «من او را میشناسم» و احکام او را نگه نمیدارد، دروغگو است و حقیقت در او نیست» (اول یوحنا ۲:۴).
۵. آیا دوم قرنتیان ۳:۷ تعلیم نمیدهد که شریعت حک شده بر سنگ باید از بین میرفت؟
خیر. این متن میگوید که «جلال» خدمت موسی به شریعت باید از بین میرفت، اما نه خود شریعت. کل متن دوم قرنتیان ۳:۳-۹ را با دقت بخوانید. موضوع، منسوخ کردن شریعت یا تثبیت آن نیست، بلکه تغییر مکان شریعت از لوحهای سنگی به لوحهای قلب است. در زمان خدمت موسی، شریعت بر روی سنگها بود. در زمان خدمت روحالقدس، از طریق مسیح، شریعت بر روی قلب نوشته میشود (عبرانیان ۸:۱۰). قانونی که بر روی تابلوی اعلانات مدرسه نصب میشود، تنها زمانی مؤثر میشود که وارد قلب دانشآموز شود. به همین ترتیب، رعایت شریعت خدا به یک لذت و یک شیوه زندگی شاد تبدیل میشود زیرا یک مسیحی عشق واقعی به خدا و انسان دارد.
۶. رومیان ۱۰:۴ میگوید که «مسیح پایان شریعت است.» پس پایان یافته است، مگر نه؟
«پایان» در این آیه به معنای هدف یا مقصود است، همانطور که در یعقوب ۵:۱۱ نیز به همین معناست. معنی آن واضح است. هدایت انسانها به سوی مسیح - جایی که عدالت را بیابند - هدف، مقصود یا پایان شریعت است.
۷. چرا بسیاری از مردم ادعاهای الزامآور شریعت خدا را انکار میکنند؟
«زیرا ذهن نفسانی دشمن خداست؛ زیرا تابع شریعت خدا نیست و نمیتواند هم باشد. پس کسانی که در جسم هستند نمیتوانند خدا را خشنود کنند. اما شما در جسم نیستید، بلکه در روح هستید، اگر روح خدا در شما ساکن باشد. حال اگر کسی روح مسیح را ندارد، از آن او نیست.» (رومیان ۸:۷-۹).
۸. آیا صالحان عهد عتیق به وسیله شریعت نجات یافتند؟
هیچ کس تا به حال به وسیله شریعت نجات نیافته است. همه کسانی که در تمام اعصار نجات یافتهاند، به واسطه فیض نجات یافتهاند. این «فیض... پیش از آغاز زمان در مسیح عیسی به ما داده شد» (دوم تیموتائوس ۱:۹). شریعت فقط به گناه اشاره میکند. تنها مسیح میتواند نجات دهد. نوح «فیض یافت» (پیدایش ۶:۸)؛ موسی فیض یافت (خروج ۳۳:۱۷)؛ بنیاسرائیل در بیابان فیض یافتند (ارمیا ۳۱:۲)؛ و هابیل، خنوخ، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، یوسف و بسیاری دیگر از شخصیتهای عهد عتیق طبق عبرانیان ۱۱ «به ایمان» نجات یافتند. آنها با نگاه به صلیب نجات یافتند و ما با نگاه به آن. شریعت ضروری است زیرا مانند آینه، «کثافت» زندگی ما را آشکار میکند. بدون آن، مردم گناهکار هستند اما از آن آگاه نیستند. با این حال، شریعت هیچ قدرت نجاتبخشی ندارد. فقط میتواند گناه را نشان دهد. عیسی، و تنها او، میتواند شخص را از گناه نجات دهد. این همیشه صادق بوده است، حتی در دوران عهد عتیق (اعمال رسولان ۴:۱۰، ۱۲؛ دوم تیموتائوس ۱:۹).
۹. چرا نگران شریعت باشیم؟ آیا وجدان راهنمای امنی نیست؟
نه! کتاب مقدس از وجدان بد، وجدان آلوده و وجدان سوخته صحبت میکند - هیچکدام امن نیستند. «راهی هست که به نظر انسان درست میآید، اما پایان آن راه مرگ است» (امثال ۱۴:۱۲). خدا میگوید: «کسی که به دل خود اعتماد میکند، احمق است» (امثال ۲۸:۲۶).



